Ik ben onschuldig..

Pageviews geschiedenis

59.217  27-08-2017 13.55 uur
59.243  28-08-2017 21.45 uur

Goh ..alweer zondag ..

Nog 1 week en ik moet weer aan de bak zogezegd .

De vakantie dagen  vliegen( zoals altijd ) om.

De bak ..

Inderdaad

De bak ..

Al vanaf 1982 met plezier hoor.

Begin het toch wel te voelen in m’n botten ..

Maar ik klaag niet hoor ..ik ( denk) dat ik mijn pensioen wel haal.

Wat er die dagen er na gaan gebeuren zien we dan wel weer.

Het pensioenfonds hoopt op een snel heengaan heb ik het vermoeden.

Maar toch ..blij met m’n dagbesteding ( buiten de vakanties)..maar nog meer met de dagen in de vakantie.

Een soort van mini pensioen.. 

Effe ruiken ..en dan weer werken.

Weer  geconfronteerd worden  met  de uitdagingen van een enerverende stad zoals ik Groningen ervaar, en de gevaren die elke dag weer voor mijn bumper komen opduiken.

En dan effe wachten ..soms babbelen ..oplossen ..in overleg met de centrale ..door omrijden enz,  maar meestal na een paar minuten gaan we weer verder.

De vertraging ..los ik wel op ..( of niet).

Jammer dan ..

Vroeger maakte ik me er druk om. .

Gelukkig hebben we dat afgeleerd.

Je krijgt er alleen maar gezondheidsproblemen van.

Ik doe het wel goed ..( dacht ik) en de meesten zijn blij met mij, tenminste dat hoop/vermoed ik.

En dan komen ze binnen de andere bestuurders ..

Niet die op de fiets ( die mogen buiten blijven) en brommers, maar de bestuurders van onze stad.

De gemeente ambtenaren die na de baan van hun leven ( na 40 pensioenjaren met pensioen was hun beloofd )   te hebben gevonden, die met een zwaar gemoed dagelijks naar hun werk  gaan.

Namelijk ….

Men moet opeens zomaar 10 jaar doorwerken.

Afgeschaft ..( VUT) vanaf 57 jaar met pensioen, opgehoogd naar 67+

Het lijkt wel of ze niets goed kunnen doen.

En ze krijgen het wanbeleid van een paar EGO’s  de in de pikorde net even een trede hoger staan niet uitgelegd aan de bevolking.

Da’s lullig.

Ik maak als werknemer in de NUTS branche ook een onderdeel uit van een publieke baan.

Een verantwoordelijke baan..

Dat houd in omgang met mensen in hun dagelijkse leven en ( regelmatig) beslommeringen.

Vanaf 1982  op deze stoel elke ( werk) dag bezig zijn met mensen en uitleggen ..waarom ..dit ..en waarom dat.

Ik ben tegenwoordig vaak bekaf.

Het is net of de mensen me niet meer begrijpen of niet verstaan.

Heeft met integratie te maken geloof ik.?

Voorlopig heb ik er moeite mee dat er zo gemakkelijk wordt omgegaan met allerlei regeltjes ( in deze branche ) terwijl verder niemand zich aan deze regeltjes schijnen te houden, of moeten houden.
Behalve het personeel.

Men ( ik)  wordt er een beetje fatalistisch van.

Ik doe m’n best om stres te vermijden .

4 september zit ik weer achter het stuur.

Ondertussen de veranderingen proberen in me op te nemen zodat ik goed beslagen ten ijs kom als de honderden/ nee duizenden vragen op mij en m'n collega's worden afgevuurd .

Waarom dit en waarom dat.

Ik/wij geef ze zo goed als het kan antwoord en als ik er even niet uitkom verwijs ik ze naar het OV bureau.

En zeg:

Non mi incolpa

مرا سرزنش نکن

Bliuw my net

Tadeln Sie mich nicht

non mihi culpam

Ne me blâmez pas

Don’t blaim me.